Still Life
Rechtstraat 51
Een rieten mand vol rijpe perziken, peren, appels en druiven staat tegen een sobere, omberkleurige achtergrond. Het fruit is sappig, haast onweerstaanbaar. Maar langzaam kruipt een sluier van schimmel over de vruchten. De kleuren vervlakken, de huid verschrompelt, tot er slechts een grauwe, vormeloze smurrie overblijft. Eén object blijft onaangedaan: een plastic balpen, roerloos en ongeschonden.
Met Still Life grijpt Sam Taylor-Johnson terug naar de 17e-eeuwse traditie van het Spaanse bodegón-stilleven, waarin eenvoudige etenswaren baden in spaarzaam licht tegen een sobere achtergrond. Daar waar Hollandse en Vlaamse stillevens luxe en overvloed tonen, omarmen bodegones juist de schoonheid van alledag als eerbetoon aan Gods schepping. Ze nodigen de kijker uit stil te staan bij de essentie van het bestaan.
Het contrast tussen het wegrottende fruit en de ongeschonden balpen benadrukt de spanning tussen vergankelijkheid en bestendigheid. Terwijl de vruchten vergaan en oplossen in een eindeloze cyclus van verval, blijft het plastic intact, onttrokken aan de kringloop van de natuur. Still Life toont onverbiddelijk: alles vergaat, behalve het plastic dat ons overleeft.
Met dank aan Piet van Dijk.