Wandering through the Future
(Maastricht / Eiffelgebouw)
Deze film van een uur is opgebouwd uit fragmenten van 70 sciencefiction films en laat vanuit dit populaire genre alle mogelijke scenario’s zien betreffende de toekomst van de wereld. Vanaf het begin van de sciencefiction cinema tot de meest recente producties wordt een chronologisch pad bewandeld richting de toekomstige tijd.
In Wandering through the Future worden we geconfronteerd met de gevolgen van natuurrampen, met de ecologische catastrofes na technocratische oorlogsvoering en met utopische urbane landschappen waar de techniek positief wordt ingezet. Het resultaat is niet alleen een compilatie over het mogelijke lot van het menselijk ras zoals het wordt verbeeld binnen dit filmgenre, maar laat door deze aanpak ook veranderingen zien in de opvatting over het toekomstbeeld. Het geloof in de vooruitgang maakt plaats voor angst voor de toekomst. Zelfs sociale kritiek is waarneembaar in de meest recente producties. In deze film wordt duidelijk gemaakt dat het landschap ook kan worden ingezet als een soort barometer van de toekomstvisie en krijgt daarmee een politieke lading.
In de Ongoing Research projecten van Marjolijn Dijkman (1978, Nederland) probeert ze inzicht te krijgen in de organisatie van de wereld. Ze registreert de objecten en situaties die haar opvallen en arrangeert zo de wereld volgens haar persoonlijke criteria.