Skip to main content

360º BRNDWR #4

Pan O’ Rama
Saskia Olde Wolbers

Capucijnenstraat 21, Maastricht

Viewmaster Projects presenteert tot 30 juni 2018 de vierde episode van het kunstproject 360° BRNDWR. Een voor Nederland uniek, vierzijdig videokunstwerk vanuit de bovenste glazen verdieping van de 25 meter hoge toren van de voormalige Brandweerkazerne aan de Capucijnenstraat 21 te Maastricht.

De ruimtelijke projectie Pan O’ Rama van Saskia Olde Wolbers bestrijkt de grote panoramische raampartijen van de monumentale oude brandweertoren (met vier ramen van 620 cm bij 210 cm). De projectie is vanaf de straten rondom de toren te zien. Te zien: iedere avond vanaf zonsondergang tot 23.00 uur.

Tot 30 juni, vanaf 20.00 uur
entree via ijzeren poort naast De Brandweerkazerne, Capucijnenstraat 21, Maastricht

360° BRNDWR is mogelijk gemaakt door:
het
Mondriaan Fonds (Opdrachtgeverschap), Stimuleringsfonds Creatieve Industrie,
Gemeente Maastricht, WOM Belvédère / SPHINX-kwartier en Ipal.

Pan O’ Rama

De vierzijdige videoprojectie van Saskia Olde Wolbers transformeert de glazen verdieping van de voormalige brandweertoren tot een groot aquarium. Deze panoramische ruimte bovenin de toren, gebouwd in de jaren 50 van de 20ste eeuw, lijkt speciaal voor een werk van Olde Wolbers gemaakt; doordat de raampartijen van de 25 meter hoge torenverdieping doorlopen tot in de hoeken, en het dak ‘buitenom’ gedragen wordt door acht armen, toont de torenverdieping gelijkenissen met een waterreservoir. Deze waterbassins zijn een basis-ingrediënt waarmee de kunstenaar werkt. In haar, met veel zorg voor detail en sfeer, analoog opgebouwde onderwater ‘filmsets’ weet Olde Wolbers beklijvende beelden te creëren die door hun vorm, en onderdompeling in verf en water, betoveren, bedwelmen en verwarren.

Voor 360° BRNDWR, maakte Olde Wolbers een nieuw werk waarbij een door de kunstenaar gecreëerde pneumatische ‘soft-robot’-octopus het glas van modernistische stolp ritmisch aftast. De bewoner van het aquarium lijkt op de zeldzame Great Pacific Striped Octopus, welke bijzondere sociale karaktertrekken worden toegedicht en enkel leeft in de uitmonding van de Escondido. De rivier die loopt door het Nicaraguaanse El Rama, een zusterstad van Maastricht.

Na de eerste waarneming – veertig jaar geleden – heeft dit intelligente achtarmige schepsel zich tot voor kort verborgen gehouden voor de wetenschap. In haar studio brengt Olde Wolbers een animatronische versie van dit sporadisch gefilmde dier tot leven middels lo-fi toepassingen van de nieuwste ontwikkelingen in ‘soft –robotics’, zoals Lewis and Wood’s ‘Octobot’, de eerste robot die geheel bestaat uit zachte materialen, en middels diverse gassen kan bewegen.

In Olde Wolbers’ octopus komen de organische bewegingen van de tentakels tot stand door vier personen die ‘trompetten’ bespelen, gemaakt van met lucht gevulde injectienaalden. Eén reden waarom de kunstenaar voor een octopus heeft gekozen, is dat dit dier door zijn lichaamsbouw en flexibiliteit een sterke relatie aangaat met de ruimte waarin het zich beweegt. Het bewegen van de tentakels verwijst ook naar de manier waarop de kunstenaar werkt en denkt; experimenteren, voelen en proberen zijn belangrijke creatieve processen voor de kunstenaar. Ze laat zich verrassen door de uitkomsten van een langdurig en gecompliceerd maakproces.

Om een directe relatie te verwezenlijken tussen de opnames van de octopus in de studio van de kunstenaar en de torenruimte, is iedere zijde van het aquarium in real time door een afzonderlijke camera gefilmd. De refractie in de opnames schept een realistische ruimtelijkheid binnen de ‘met water gevulde’ brandweertoren, dit inclusief de ontstane beeldvervormingen en vervalsing van perspectief.

De studiobeelden worden afgewisseld met sonaropnames die onderwatersporen van een industrieel verleden blootleggen. Deze naar beeld omgezette geluidsgolven verwijzen naar locaties waar rivieren samenvloeien, karakteristiek voor zowel Maastricht als El Rama.

Info over Saskia Olde Wolbers

Saskia Olde Wolbers durft tegen de stroom van de snelle kunstwereld in te zwemmen en de tijd te nemen om langdurig beeldend en verhalend onderzoek te doen naar gelaagde onderwerpen waarin subjectiviteit, het observeren van schijnwaarheden en het maken van fictie centraal staan. Soms werkt ze een paar jaar aan één werk.

Saskia Olde Wolbers heeft sinds 1996 dertien films gemaakt en drie werken voor de openbare ruimte. Na een opdracht voor Stichting HSL in Amsterdam Centraal Station (2010) is Pan O’ Rama haar tweede werk dat in Nederland in het publieke domein getoond gaat worden.

Anders dan haar voorgaande werken is Pan O’ Rama een ruimtelijke projectie, bestaande uit vier schermen, en is het een werk zonder geluid en vertelstem. Trillingen van klanken en stemmen zijn hier vertaald naar beweging van lucht en sonarbeelden.

 

 

Biografie (eng):

Saskia Olde Wolbers (b. 1971, Breda, The Netherlands) lives and works in London, UK. Represented by Maureen Paley, London and Stigter van Doesburg, Amsterdam.

Solo exhibitions include: Yes, these Eyes are the Windows, Foundation Van Gogh, Arles, 2016; Artangel commission, London, 2014; Unlimited, Maureen Paley, Basel 2014; Unmade, CAC, Cincinnati, 2014; Kinemacolor, Museum M, Leuven 2013; Ota Fine Arts Singapore, 2013, A Shot in the Dark, Secession, Vienna, 2011, Mori Art Museum, Tokyo, 2008. The Falling Eye, Stedelijk Museum Amsterdam, 2006.

Group exhibitions/screenings include: Celeste Prize, OXO Tower 2017, Paratoxic Paradoxes, Benaki Museum Athens 2017, Offshore, Ferens Art Gallery, Hull, 2017; Cinéphèmère, FIAC Paris; IDFA, Eye Film Institute, Amsterdam, 2016; Folds in Time, the Freud Museum; Black Box 2.0, Seattle Art Museum; Kino der Kunst, Munich, 2015; Twixt Two Worlds, Whitechapel Gallery, 2014; Visceral Sensation, 21st Century Museum Kanazawa, 2013; Trapping Lions, Aspen Art Museum, 2013; Open End, Haus der Kunst, Munich, 2012; In What We Trust, Art Miami, 2010; Automated Cities, San Diego Museum of Art, 2009; The Cinema Effect, Hirshhorn Museum, Washington DC, 2008.

www.saskiaoldewolbers.com

360° BRNDWR – De serie

Viewmaster Projects geeft met 360° BRNDWR Nederlandse kunstenaars de kans een nieuw semi-permanent ruimtelijk videowerk te maken dat zich specifiek verhoudt tot de karakteristieken van de toren en de publieke ruimte. Eerdere episodes waren Glow van Driessens & Verstappen (2014 – 2015), Inland Territories van Broersen & Lukács (2015 – 2016) en Ms Candelabra Platform of Lights van Wineke Gartz (2016 – 2017).