The Stairway at St. Paul’s
(Heerlen / Geleenstraat 4)
Led Zeppelin’s Stairway to Heaven (1971) wordt vaak genoemd als het beste, of tenminste meest succesvolle, rocknummer ter wereld. Ook wordt beweerd dat er geheime boodschappen in het nummer verborgen zitten. Door bepaalde delen achterstevoren te spelen, ‘backward masking’ genoemd, zouden verwijzingen hoorbaar worden om Satan te aanbidden. De mythe rond de achteruitdraaiende platen en de massahysterie die eruit voortvloeide intrigeren Jeroen Offerman (1973). In zijn versie van Stairway to Heaven haalt hij dit thema naar voren door het gehele nummer achterstevoren uit zijn hoofd te leren, inclusief de bijbehorende rockbewegingen. Als een groot rockster heeft Offerman dit abstract klinkende lied ‘gezongen’ op festivals en poppodia. De performance is ook opgenomen op film, veelzeggend voor de trap van de beroemde en druk bezochte St. Paul’s Cathedral in Londen. In de video The Stairway at St. Paul’s is de live opname weer omgedraaid, zodat de rocksong weer ‘normaal’ klinkt. Het onbegrijpelijke rocknummer verandert in iets wat op muziek lijkt door de dubbele omdraaiing van de tekst en (lichaams)taal. De stem en mimiek van de zanger behouden iets heel onnatuurlijks, de passanten op de achtergrond versterken dit gevoel. De intro en het einde van de opname verraden iets van de magie.