I am a Boyband
(Maastricht / Grote Gracht 87)
I am a Boyband (2002) van de klassiek geschoolde zanger en kunstenaar Benny Nemerofsky Ramsay (Canada, 1973) toont een knappe persiflage op de boybandcultus die jarenlang de popscene heeft bepaald. De vertolking en omzetting van het zestiende-eeuwse madrigaal (meerstemmig lied) naar een popsong is niet alleen een vette knipoog naar de jeugdcultuur. De video snijdt ook meer serieuze thema’s aan, zoals de representatie van mannelijkheid (en homoseksualiteit) en het individu versus de massa. Het al iets oudere werk, waarin de zanger alle vier de ‘rollen’ van de bandleden voor zijn rekening neemt, is nog steeds actueel. De videoclipcultuur was en is voor veel jongeren bepalend voor hoe te bewegen, hoe te dansen en hoe je te verhouden tot andere leeftijdgenoten. I am a Boyband is verwant aan The Buzz Club van Rineke Dijkstra (nr. 11). Beide kunstenaars leggen een intrigerende relatie tussen dans en jeugdcultuur. Bij Nemerofsky Ramsay draait het om de ‘gemaakte’ imago’s van de bandleden. Bij Dijkstra om de zoektocht naar de eigen identiteit en de kwetsbaarheid van het zelfbeeld van de jongeren op de dansvloer. BodyTalks toont van Nemerofsky Ramsay ook het werk Live to Tell (nr. 16).